پشت خطــے
دلم نمیخواست از بد حجابی و مبارزه و نیروی انتظامی و ...بنویسم با آزادی نظر مخالف نیستم هرکسی نظری داره بالاخره.. من خودم از اولین و سر سخت ترین مخالفهای این طرح بودم باور ندارین بحث دو روز پیش من با مامانم رو بخونید دلایل مخالفتم خیلی زیادن مثلا: پس لرزه ها *درسته، یک هفته نشد. *این پست بسته به نظرات دوستان ممکنه ادامه پیدا کنه یا محمد جاتون خالی به زیارت، اونشب یه کتک مفصلی از داداشم نوش جون کردم و اما هفته ای که گذشت: همین جا به همه دانشجوهای بهتر از گل ،صبور،درسخون و خستگی ناپذیر خوابگاهها خسته نباشید میگم.خدا قوت اینم تو پرانتز داشته باشید:(پیش خودم فکر کردم ما داریم درس میخونیم یا اینا؟)من که این ترم تانبالیا گرفتم از بس درس نخون شدم گذاشتن هر گونه کامنت نصیحت گونه بلا مانع میباشد باز هم سلام، باز هم همان کلاسها جدا که پست، پست پاچه خواری بودا یا محمد ای احمق قبل از خوندن اساسنامه نظر ندید 1. بزرگترین خلافم تو زندگی وبلاگ نویسی بوده و این سو مین باریه که مرتکب این عمل خدا نا پس ندانه میشم چه کنیم دیگه رفیق باب ، سیستم ناب،سرویس تاپ و دل بی تاب
چون خیلی ها نوشتن.خیلی ها که حتی صلاحیت نوشتن هم نداشتن
ولی اونقدر فضا باز شده که خیلی راحت دارن به نیروی انتظامی و زحمتکشهاش توهین میکنن(بازم بگید احمدی نژاد دهنتونو بسته!!)
اونقدر که تو این یکی دو سال آزادی بیان !!
دیدیم تو عمرمون ندیده بودیم
:
مامانم :بذارید این.(بـــــــــــــــــــوق)را جمع کنن از تو خیابونها
من:نه مادر من!این راهش نیست نباید اینجوری برخورد بشه..
مامانم:خوب میکنن میزنن حقشونه(والده اینجا عصبانی بودن وگرنه اینقدرها هم خشونت طلب نیستن)
من:به هر حال نظر من اینه .این(بــــــــــــوق )ها نباید دق و دلی شونو سر جوونها خالی کنن که...
*بوق=سانسور صوتی
(خب بحث خانوادگی بود دیگه نمیشه همشو عیننا واسه شما بگم که)
یکیش همین عواقب وحشتناکش بود
همین خشم و عصبانیت جوونکها که سر تمام مسئولین نظام داره خالی میشه
جوونکهایی که تا حالا عروسکها و مدلهای توی خیابون بودن
غیر از آینه و لوازم آرایش و مد چیزی نمیشناختند بوی خون شهدا که هیچ جز بوی گند کرمهای آرایشی به
دماغشون نخورده بود خاک جبهه پیشکش غیر از چند تا خیابون و سالن مد ندیدن.
شهید همت رو نمیشناخت ولی مدل تک تک لباسهای شکیرا رو از حفظ بود ..
ولی حالا شدن قشر مظلوم و معصوم جامعه اسلامی ما!!!
حالا عادت کردیم بخونیم:
دخترک بی گناه با اون چهره معصومانه اش!!!
که البته زیر کرمهای آرایشی مخفی بود
(کار نداشته باشید نویسنده معصومیت رو چجوری از زیر کرمها تشخیص داده
) در کمال مظلومیت جیغ!!میکشه (اینم از حجب و حیاشه ها
) و یک عده هیولا با لباسهای سبز و وحشتنکاک
دخترک رو شکنجه میدن......
بااینهمه این جوونکها هیچ تقصیری نداشتند.
مسلمه که تقصیر با نسل اول و دومی هاس.
و مسلمه که همین نسل اول و دومی ها دارن باز هم اشتباه میکنن.
ولی قبول کنید کار هیچ کدوم هم قابل دفاع نیست.
*واسه نوشتن پست سیاسی خیلی دل دل میکنم تا لازم نباشه سعی میکنم سیاسی ننویسم
ولی در جواب یاوه گویان هم ساکت موندن عین خیانته
گاهی وقتها پستها امرجنسی (فارسی را پاس بدارم:اورژانسی)میشن دیگه
پس فعلا سخن کوتاه باید والسلام
خیلی مزه داد. میگید واسه چی؟ای بابا پس معلومه پست قبلیم رو نخوندیداا
اصولا کتکهای داداشمو دوست دارم
علاوه بر اینکه باعث نفس کشیدن استخوونهام میشه یه جورایی مجاری بسته مغزم هم باز میشن
دمش گرم
و اما سلام
بااجازه ی هرچی بچه مسلمونه
اینی که داره میخونه هم هدیه خان داداشه
ماا نفهمیدیم هدیه میدی؟کتک میزنی؟بعد حلالیت میطلبی ..دوباره چند دیقه بعدش یقه آدمو میچسبی؟
تو عالم خواهر برادری همین تناقضاتش قشنگه؟نیس؟کاری نداریم
یادم نبود بگم هیچ متوجه شدید وبلاگ من چه روزی متولد شد؟حالا من یادم نیس شما هم نباید هیچچی بگید؟میلاد امام حسن عسگری بود دیگه، (یادمه تولد اولین وبلاگم هم شب نیمه شعبان بود)
خوشحالم..
جدای از اتفاقات روزمره و کم و بیش جالب (باشه واسه پستهای بعدی).در باره این دو روز آخرش واستون بگم که...
زندگی خوابگاهی رو برای اولین بار تجربه کردم
نمیتونم دقیقا بگم چه جور زندگی بود
راستش هم واسم جالب بود هم دوست داشتنی و گاهی کسل کننده
ولی باید بگم با اون چیزایی که از خوابگاه دختران!!شنیده بودم ،اِ لیتل فرق داشت
تا چند سال پیش فکر میکردم
آخ اگه من برم دانشگاه ..
دیگه سرمو از روی کتابام بلند نمیکنم
ولی الان فرصت نمیکنم(بهونه اس باور نکنید) رومو از مانیتور برگردونم ببینم کتابام کجان
با یه شعر خوشگل از خان داداش چطورین؟(کپی رایت داره ها!!)
باز هم نگاه
تا دوباره، سبز میشویم
ای نگاهها
ای ،همیشه در پناهها
در پناه ساکت دوچشمها
ای دمیدن هزاره ها، در انتظارها
....
به من نهیب زد که تا کجا؟
آن صدای آشنا جواب داد
پاک گشتن تمام غصه ها ز یادها
فکر کردی وبلاگ تو ببندی مثلا میشینی درس میخونی آره؟
به همین خیال باش
دیدی دوباره اومدی؟
دیدی وییر وبلاگ زدن بالاخره کار دستت داد
حالا بشین دوباره:
بنویس..
آپ کن..
کامنت بخون..
جواب بده....
چت کن.....
ولی این دفعه از جاده خاکی برو..!
اینا رو به خودم میگفتم
حالا جونم واسه شما بگه کـــــــــه:
این سومین وبلاگ منه...
سر دوتای قبلی(انگار بچه هام بودن
)خیلی زحمت کشیدم خیلی وقت گذاشتم
دیدم پر بد میشه که بی خیال اونهمه زحمت بشم، احساس بیهودگی بهم دست میده
این شد که با تغییرات اساسی و البته تجربیات خیلی مفیدم که بعضی هاش رو مدیون دوستام هستم، برگشتم 
قبل از اینکه شروع کنم میخوام از یه نفر اجازه بگیرم تنها کسی که با وبلاگ نوشتن من مخالفه، منو ببخش داداش عزیزم خیلی دوست دارم قول میدم همه اون کارایی که ازم خواستی رو انجام بدم فقط بذار بنویسم
2.سعی میکنم فقط! هفته ای یک بار وبلاگ رو به روز کنم.
3.میدونم تا وبلاگم دوباره پا بگیره زمان لازمه مخصوصا که به خیلی از دوستای قبلی آدرس ندادم فکر کردم اینجوری بهتره..
4.وبلاگهای قبلیم مایه های اجتماعی اخلاقی مذهبی و گاهی سیاسی داشتن ولی اینجا فقط یادداشتهای شخصیه (توجه کنید شخصی همون خصوصی نیست)
5.با اینهمه هنوز احساس میکنم .وبلاگ نویس نیستم ولی وبلاگ نویسی رو دوست دارم چون آدمو میسازه اینو تجربه کردم.
6.هرآنچه لازم باشه از من بدونید توی پارسی یارم هست
7.و یه نکته مهم اینکه من عادت دارم با یه سند تو آل توی مسنجر آپ شدن وبلاگ رو به دوستام اطلاع میدم بنابراین اگه مایل بودین توی کامنتها رخصت بدین تا اد کنم
8.!تاکید میکنم فقط برای سند تو ال، اصرار نکنید که اهل چت کردن نیستم! اصلا واسه اینکه خیالتون راحت بشه من با این آی دی آنلاین نمیشم
9.صفحه نظرات من هم فقط جای نظرات نیست !
10.حالا اونهایی که منو شناختن (اعم از دختر خاله، دختر عمو، خواهر زاده! برادرهای عزیز وآبجی های نازنینم )به روی مبارک نیارن مخلص همتون هم هستم تاهمیشه 
11.و نکته آخر اینکه صاحب اصلی این وبلاگ شمایید پس همین اول کار اگه چیزی توی ذوق میزنه بهم بگید ....
یا محمد..
بزرگترین خلافم بعد از نماز صبحهای قضا شده(خدا منو ببخشه)وبلاگ نویسی بوده که این سومین باریه که مرتکب این جرم نابخشودنی میشم..
