اهل ریسک و خطر کردن نیستم،به هیچ وجه...
شاید به خاطر همین وبلاگمو عوض نمیکنم.
شاید به خاطر همین درسم رو کنار نمیذارم.
شاید به خاطر همین عذرخواهی نمیکنم.
شاید به خاطر همین مستقیم تو چشمای کسی نگاه نمیکنم.
شاید به خاطر همین میترسم با دخملم کنار رودخونه قدم بزنم.
شاید به خاطر همین روی حرف بزرگترا حرف نمیزنم.
شاید به خاطر همین تا حالا جواب آدم های حراف و چرت و پرت گو رو ندادم.
شاید به همین خاطر هیچ وقت دسته کلیدم رو جا نمیذارم.
.
.
.
ولی انگار این بار مجبورم ریسک کنم؛باید تنهایی رو قبول کنم تا جلو بزنم..دعا کنید بتونم.

  

فعلا همین قدر میدونم

نوشته شده در شنبه 87/7/13ساعت 12:20 عصر توسط پشت خطــے| نظرات ( ) |