گوشهي چشمم ستاره يي ست ديده اي آن را ؟ نديده ام حبه ي انگور از آسمان دست فرا برده ، چيده ام حبه ي انگور از آسمان ؟ پس تو زمين را نديده اي بستر خون است و آتش است اين که در او آرميده ام گوشه ي چشم مرا ببين خنجر بهرام سرخ ازوست روي زمين از چکيده هايش نقشه ي دريا کشيده ام گريه ي خونبار توست ؟ نه بحر گدازان دوزخ است من همه شب در گدازه هاش همچو حبابي تپيده ام دود جسد ها ز روي خک تا دل افلک مي دود رقص کنان در فضاي آن سايه ي ابليس ديده ام پيش نگاهم تمام شب چشم ز وحشت دريده يي ست از دل آوار هر سحر جيغ جنون زا شنيده ام دست تو انگور چيده است از دل من خون چکيده است گر تو بهشت آفريده اي من به جهنم رسيده ام
شبخوش
